The Sequel

Na de verhuizing van Vijfzinnenstraat 16a naar Vijfzinnenstraat 103 (eerst gekraakt daarna gehuurd) werkte de 'eerste lichting' nog een tijd stug door tot ca 1989 / 1990. De eerste lichting zwaaide toen af en gaf het stokje door aan een groep nieuwe punks maar ook garagerockers (De Doos groep). Dit was een bewuste keuze van de ' oude' lichting omdat deze inzag dat er een bredere behoefte was aan een underground zaal dan in de Punk scene alleen. De Goudvishal ontwikkelde zich in deze periode van gekraakte underground DIY punkzaal naar een legaal (semi) professioneel underground podium, niet meer voor punk en hardcore alleen, maar ook voor garagerock, metal en ook drum & bass, een dance variant. 

De legale Goudvishal werd nu nog meer een begrip dan deze al was binnen de (inter)nationale punkscene . 

Een tijd lang voorzag de Goudvishal Anhem zelfs van het gros van haar 

popconcerten.

Bij het runnen van de Goudvishal leunde men wel steeds meer en vaker op overheidssubsidies bijvoorbeeld  in de vorm van Id banen en concertsubsidies van de stichting popmuziek Nederland, een gegeven waarvoor de eerste generatie ernstig had gewaakt en gewaarschuwd. Dit werd vooral gezien als een aantasting van de autonomie en zelfstandigheid.

In een van haar vele onnavolgbare daden van willekeur, partijdigheid en onverschilligheid stopte de gemeente met het verstrekken van de subsidie op de huur van de Goudvishal.

De Goudvishal moest haar soort programmering maar gaan doen binnen de mainstream (welzijns) podia Willekeur en zelfs Luxor.

Dit was nu juist een van de redenen geweest voor het ontstaan van de Goudvishal: de cirkel leek hiermee rond.

Opvallend was vervolgens het gebrek aan actiebereidheid bij de 

Goudvishal betrokkenen om zich hier met hand en tand tegen te verzetten, toch van oudsher de ' signature mindset' van de Goudvishal. Des te opvallender was bij sommigen zelfs de bereidheid om in te gaan en mee te gaan in de 'voorstellen ' van de gemeente.

Een en ander betekende dat de Goudvishal een bitter einde kende in 2007.

Bitter omdat haar 'roots' werden ontkend of waren vergeten.